نوع مقاله : مقاله علمی - ترویجی
نویسنده
استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران
چکیده
طی سالهای اخیر، با توسعه روشهای تشخیصی آزمایشگاهی، جنبههای مضر مصرف کودهای شیمیایی بیشتر نمایان شده است. مصرف نامتعادل کودهای نیتروژنه از یکسو سبب بر هم خوردن توازن تغذیهای عناصر غذایی خاک و آلودگی منابع آب و خاک گردیده و از سوی دیگر سلامت محصول تولیدشده را تحت تأثیر قرار میدهد. نیترات بهتنهایی سمی نیست اما پس از احیاء شدن تبدیل به نیتریت شده و در نتیجه واکنش با آمینها و آمیدها، میتواند تولید ترکیبات خطرناک نظیر نیتروزآمین و نیتروزآمید نماید که از ترکیبات سرطانزا در بدن جانوران بهحساب میآیند. حد بحرانی تجمع نیترات متناسب با میزان مصرف سرانه 45 کیلوگرمی سیبزمینی کشور، 170 میلیگرم نیترات در هرکیلوگرم وزن تر سیبزمینی تعیین شده است. تحقیقات مختلف نشان داده که متناسب با درصد مواد آلی موجود در خاک با افزایش مصرف نیتروژن خالص تا 130 الی 180 کیلوگرم در هکتار، ویژگیهای کیفی و ماندگاری محصول بهبود مییابد. مصرف بیشتر نیتروژن، نتایج معکوسی را بهدنبال دارد. کاهش انبارمانی، افزایش تلفات رطوبت، پلاسیدگی و بالا رفتن قند احیاء و کاهش ویتامین ث و دوره خواب از جمله این نتایج است. بر این اساس توصیه میشود که برای نگهداری مناسب غدههای سیبزمینی در زمانهای کمتر یا مساوی 3 ماه تا 170 کیلوگرم ازت خالص در هکتار و برای نگهداری غدههای سیبزمینی در زمانهای بیش از 3 ماه از مقادیر کمتر تا 140 کیلوگرم ازت خالص در هکتار استفاده شود. مصرف کود پتاسیمی مطابق با توصیه منطقهای نیز در بهبود عملکرد کمی و کیفی محصول مؤثر است. مصرف کود نیتروژنه بسته به شرایط خاک و وضعیت آب و هوایی منطقه میتواند در مقادیر کم و دفعات بیشتر بهکار گرفته شود.
کلیدواژهها