نوع مقاله : مقاله علمی - ترویجی

نویسندگان

• لاله نراقی ¹
• امیر ارجمندیان ²

¹ عضو هیئت علمی/ مؤسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور

² عضو هیئت علمی/ مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان

چکیده

بیماری‌‌ پژمردگی آوندی سیب‌زمینی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در حال حاضر، رایج‌ترین روش برای کنترل این بیماری، استفاده از ارقام مقاوم و سموم شیمیایی است ولی این‌ روش‌ها در برخی موارد مؤثر واقع نمی‌شود. یکی از روش‌های کنترل این بیماری،‌ کنترل بیولوژیکی با استفاده از قارچ‌‌های مفید است. در این پروژه، ابتدا فرآورده بیولوژیکTalaromyces flavus از طریق تکثیر قارچ مذکور روی بستر سبوس برنج تهیه شد. سپس، در دو مزرعه، تیمار متأثر از غده‌‌های بذری آغشته به فرآورده بیولوژیک T. flavus با شاهد (شرایط زارع) مقایسه گردید. نتایج شهرستان همدان نشان داد که کاهش درصد وقوع و شدت بیماری پژمردگی آوندی در تیمار بیولوژیک نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 22/22 و 26/55 درصد بوده است. همچنین، در این شهرستان، میزان افزایش عملکرد در تیمار بیولوژیک نسبت به شاهد به میزان 56/9 درصد محاسبه شد. از طرف دیگر نتایج شهرستان بهار نشان داد که کاهش درصد وقوع و شدت بیماری پژمردگی آوندی در تیمار بیولوژیک نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 77/27 و 40 درصد بوده است. در مجموع با اجرای این پروژه مشخص شد که با کاربرد غده‌های بذری آغشته به قارچ‌کش بیولوژیک T. flavus در مزارع سیب‌زمینی کشاورزان، کاهش درصد وقوع و شدت بیماری پژمردگی آوندی و افزایش عملکرد تحقق می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

• افزایش عملکرد
• پژمردگی آوندی
• غده سیب زمینی
• کاهش بیماری پژمردگی
• کنترل بیولوژیک