نوع مقاله : مقاله علمی - ترویجی
نویسندگان
1 استادیار پژوهشی، بخش تحقیقات علوم زراعی- باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و
2 عضو هیأت علمی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، همدان، ایران
چکیده
کشت مینی‌تیوبر (غده‌چه) در مزرعه به عنوان مرحله‌ای مهم در برنامه تولید بذر سیب‌زمینی می‌باشد. مینی‌تیوبرها به دلیل ضعیف بودن جوانه‌ها و برخورداری از مواد غذایی محدود و همچنین سرعت کندتر خروج جوانه از خاک، نیاز به دقت بیشتر در تهیه زمین، مدیریت تغذیه و شیوه اصولی و اجرای دقیق آبیاری در مراحل اولیه رشد دارند. با تحقیقات انجام گرفته مشخص شده است که خاک مورد نظر کشت مینی‌تیوبرها بایستی نسبتا سبک بوده و از مواد آلی نسبتا بالاتری (بیشتر از 1٪) برخوردار باشد. مینی‌تیوبرها در ابتدا در عمق کم کاشته شده و بیشتر از 70 درصد از خاک مورد نیاز در مراحل بعدی خاکدهی بر روی آن‌ها قرار می‌گیرد. در عملیات تهیه بستر کاشت استفاده از سیکلوتیلر و یا وروتوشیپر ضروری می‌باشد. شکستن خواب مینی‌تیوبرها از اقدامات مهم زراعی در مرحله کاشت آن‌ها می‌باشد. مینی تیوبرها در حالت کلی با تراکم بالاتر و حداقل 80 تا 85 هزار در هکتار کاشته می‌شوند. در حدود 50 درصد از نیاز غذایی، در مراحل تهیه زمین و در هنکام کاشت تأمین می‌گردد. تقسیط سه و یا چهار نوبتی کود ازته و کودهای ریزمغذی در مرحله داشت مینی‌تیوبرها ضروری می‌باشد. مدیریت آبیاری با حساسیت و دقت بالا صورت گیرد. در دو هفته اول کاشت طول مدت و دور آبیاری بایستی کوتاه باشد (حداکثر سه ساعت و با دور آبیاری دو و یا سه روزه). از کلش و یا گچ معدنی به عنوان مالچ جهت جلوگیری از تبخیر و هدر رفت آب و نیز کاهش سفتی بافت خاک استفاده شود.
کلیدواژه‌ها
)